ژباړه: اسما لمر
ولاړه ژرندې ته، ذاهد په عجله
ژرنده ګړي ته یې وکړله ناره
ژرنده ګړیه ته ما پېژنې کنه ؟
ژرندګړي ځواب ورکړ ویل یې نه
زه ذاهد یمه، لرم عالي مقام
په رکوع یم په سجده کهیځ ماښام
هر یو سوال زما قبلیري، تنها بس
په عزت زما پوهیږي نه، هر کس
څه چې غواړمه له خدایه هغه کیږي
په ازار زما ژوندي بې روحه کیږي
هله ژر كه، زما خدمت ته عجله کړه
ما راوړي دي غنم راته ميده کړه
بې نوبته زما غنم کړه ریز مریز
چې له خدای څخه د وغواړم عزیز
شي دا ژرنده به ماڼۍ زما په دَم
در په تن به کړم لباس د ابرېشم
سل کنیزي ښایسته ، سل غلامانې
درته کړمه نن شپه ښې ښې ارزوګانې
ژرنده ګړي وِیَل هۍ! دخدای بنده !
دا زه څه یم! او څه غواړې رانه، ته!
ما چې تېر کړلو ټول عمر په همت
څښتن نه شوم دماڼۍ ، دتاج او تخت
په مرام کې مې و هر چاته حرمت دی
زما ژرنده کې د هر چا خپل نوبت دی
زما ژبه همېشه په دې ګفتار ده
خلکو! ژرنده که دپلار ده هم په وار ده
چې نوبت دِ راغی بار به د کړم باز
زما یې څه چې یې مومن او که بې نماز
ذاهد سر شو په فریاد، په شور، او شر
زه چپه به کړمه ژرنده ستا په سر
اوس د ژرنده ورانوم په یوه دُعا
خلاصوم د نور له مال او له متا
ژرنده کړي ویل ذاهد ته، ای احمقه!
تُو یَوې څله خولې دلته ناحقه
که قبلیږي د دُعا، ځان ته یې وکړه
خپل غنم دې په دعا درته اوړه کړه
