انسان باید تل په دې هڅه کې وي، چې راتلونکې ورځ یې تر تېرې هغه غوره وي او ورځ تر بلې په خپلو چارو کې پرمختګ وکړي او بریالی وي. پوهان وایي، هغه کسان چې تکراري ژوند کوي، د ژوندیو انسانانو په ډله کې نه راځي.
یوه ورځ پلار خپل یو کلن زوی ته لیک ولیکه چې د متن یوه برخه دا ډول وه: «زویه! همدا اوس چې ستا لپاره دغه لیک لیکم، پر تا باندې یو پسرلی، یو اوړی، یو منی او یو ژمی تېر شوي دي.
زویه! پوه شه چې له دې وروسته ژوند تکراري دی، نو د یوه داسې وخت په تمه شه، چې له دغو څلورو فصلونو څخه په یوه کې به یې ستا عمر ختمېږي.
زویه! هڅه وکړه چې له دغو تکراري فصلونو څخه یو غیر تکراري ژوند جوړ کړې.
ګرانه! له ټولو مخکې د کال له همدغو لومړیو څلورو فصلونو زده کړه، ستا د ژوند پسرلی د زیږېدو له ورځې تر ځوانۍ پورې دی، هڅه وکړه چې د پسرلي په شان شین، ښکلی او وغوړېږې، کولای شې د اوړي په څېر د ژوند په منځنیو وختونو کې د خپل عمر له مېوې څخه ګټه واخلې، خو منی چې په هغه کې به ته د ځوانۍ پاڼې تویوې او د تورو وېښتانو ځای به دې سپین وېښته نیسي، ستا د ژوند د بوډاتوب وختونه دي. دا فکر مه کوه چې ته به تل ژوندی وې، بلکې ژمی به ستا د ژوند وروستۍ شېبې وي او له دې فاني نړۍ څخه به سترګې پټوې.
زویه! کله چې په پسرلي کې د ګلونو، پاڼو، ښاخونو او بالاخره د ټولو شنو شیانو ښکلا وینې، نو ژمی هم په پام کې ونیسه، له دنیا څخه دې یوازې د خپل عمر په اندازه توښه ټوله کړه او پاتې عمر د اخرت لپاره وقف کړه؛ ځکه دا دنیا له ټولو ښېګڼو او بدیو سره سره له منځه ځي، خو اخرت بیا داسې ځای دی چې په هغه کې به تل وې، په اخرت کې هېڅ هم ستا په درد نه لګي، بې له خپلو اعمالو چې هغه به دې یا د جنت پر لور بیایي او یا هم خدای مه کړه د دوزخ.
زویه! دنیا د اخرت لپاره د کښت ځای دی؛ نو مه هېروه هر څه دې چې دلته وکرل په اخرت کې به یې رېبې. پر دې هم پوه شه، یو څه چې انسانان به د اخرت په ورځ له هغې ډېرې بدې ورځې کوي، هغه د وخت بېځایه تېرول دي، ان دا چې په دې نړۍ کې هم انسانان د وخت ارمان کوي، کله چې کال پرې تېر شي بیا یې ارمان کوي، مانا دا چې هر کال د تېر کال په ارمان وي.
حضرت علي کرمه الله فرمايي: «هغه کسان چې دوې ورځې یې په یو شان تېرې شي، پوه شئ چې دوی په زیان کې دي».
نو کله دې چې لومړی پسرلی زما دغه لیک ولوست، د دې پر ځای چې د کور په پاکولو پیل وکړې، لومړی دې خپل زړه پاک کړه او داسې ژوند وکړه چې د کال په اخر کې د دې ارمان ونه کړې، چې دا کال مې څنګه په عبثیاتو تېر کړ.
ښه وخت درته غواړم!
مینه درسره لرم
ستا پلار»
ګرانو لوستونکو! موږ د هماغه یوه کلن ماشوم په څېر یو چې اوس لوی شوي یو او کولای شو دغه لیک ولولو او له محتوا یې ګټه واخلو.
ولې هر کال د تېر کال په ارمان؟ ځکه موږ هر کال تکراري کارونه کوو، کوم مو چې تېر کال کړي او پایله یې یو ډول راوځي، نو له ځان سره افسوس کوو چې یو کال مو بېځایه تېر کړ. که غواړی چې راتلونکی کال مو د تېر کال په پرتله په هر لحاظ ښه وي، نو لازمه ده چې تاسو هم توپیر یا بدلون وکړی او دا خبره په یوه شرط امکان لري، چې هغه مهالوېش دی.
سخته خبره نه ده، یوازې یوه A4 سپینه پاڼې واخلئ، په منځ کې یې په دوو برخو خط کشي کړئ، په ښي طرف کې مو د ضعف ټکي او بدۍ ولیکئ او په کیڼ طرف کې مو قوت او ښېګڼې. ښېګڼې مو د دې لپاره ولیکئ چې دا د خدای پاک یو نعمت دی، چې تاسو ته یې درکړی دی او پر نعمت باندې شکر ایستل، نعمت زیاتوي. ضعف او بدۍ مو د دې لپاره ولیکئ چې د حللارې ورته پیدا کړئ او له خپل وجوده مو یې ريښې وباسئ، چې درې برخې مشارطه، مراقبه او محاسبه په کې شاملې دي. د بېلګې په ډول، که دروغ وایاست، له ځان سره شرط کېږدئ چې تر بېګا پورې به دروغ نه وایاست دا مشارطه ده.
د دې لپاره چې ځان ته مو پام وکړئ، څو دروغ ونه وایاست، دا مراقبه ده او دا چې د شپې حساب کوی چې د ورځې په اوږدو کې مو څو ځلې دروغ ویلي دي، دا بیا د محاسبې برخه ده. ډاډه اوسی چې د دې چارې په ترسره کولو سره به ډېر ژر له خپل وجود څخه بد عادتونه له منځه یوسی. تر ټولو مهمه خبره دا ده چې هڅه مه کوئ په یوه وخت کې ټول بد عادتونه چې تاسو یې لری، له منځه یوسی؛ ځکه که داسې وکړی، کېدای شي په خپل کار کې مو د بریا کچه را ټیټه شي. که مو کمې نومرې واخیستې، مه نا هیلي کېږئ او کار مو مه خرابوئ، ډاډه اوسی چې ډېر ژر به مو دغه کړنه پایله ورکړي.
په دې هیله چې له دې وروسته مو دا شعار چې (هر کال د تېر کال په ارمان) پر دې شعار چې (هر کال بهتره له تېر کاله) باندې بدل شي.