ټولنیز ژوند
د کفر ویره
د میرمنې ساه لنډه لنډه کیده. زموږ انګړ ته را دننه شوه. د خونې دیواله ته یې تکیه ووهله. له تور پوړني یې له ګونځو ډک مخ ښکاریده. سترګې یې کولکونو کې ننوتلې وې. ویل یې: چربانګ ( پیشلمی) مې له یوې پیالې چای سره یوه کپله سړه ډوډۍ وخوړه. اوس مې پښې کمزورې دي او کور په کور نشم ګرځیدلای. هغې خبره پسې وغځوله: نور شیان په خپل ځای، خو سړو اوبو سره به … نور ولولئ
