کلتور او هنر

لیکنه: عزیزالله عزیز غرونه خاموش دي، په څیرو یې خړ ګردونه پراته دي،هغه دنګ اوتازه نښترد باروتوپه لوګو سوي، د بم تېرو برچویې له تنې نه تنکۍ څانګې پري کړې، د څیړیو له ونو تور لوګي پورته کیږي، فضا خاموشه ده، د هوسۍ له سترګو اوښکې روانې دي، اسمان ته ګورې، په خپلې بې وسۍ او د غره په سوځيدوغمجنه ده، څو ښایسته مرغان راغلل، له ځالو یې لوګي خیژي، بچیان یې په لمبو کې … نور ولولئ