نوشته: امرالله صالح
به محتوای این سفر زیاد علاقه ندارم. اما از دید سیاسی و ظاهری او بسیار کار بجا و با مفهوم انجام داد. او نشان داد که با وصف انتقاد ها و مخالفت ها و با وصف اینکه پنجشیر اندیشکده ضد بعضی از سیاست های اوست اما او باز هم رییس جمهور تمام افغانستان است ، هم رییس جمهور موافقین خود است و هم رییس جمهور مخالفین خود.
راه حل این نیست که شماری هیاهو براه انداخته اند که اوچرا به پنجشیر سفر کرد. او به پنجشیر سفر کرد بخاطریکه پنجشیر جز جدا نا پذیر و ابدی سرزمینی بنام افغانستان است. سیاست بزرگ این است که شما خودتان را از محدوده دره ها و دهکده های خود بکشید و به خوست ، ننگرهار ، گردیز ، کندهار و لشکرگاه و جاه های دیگر که فرزندان و برادران تان در لباس نظامی از آنجا ها پاسداری میکنند سیاست کنید و روایت تان را برسانید. ثابت سازید روایت شما بهتر از اشرف غنی است.
من چندی قبل گفته بودم که خراسان خواهی منشا در یاس ، ناتوانی و افسرده گی دارد. آنهایی که توانایی دارند به افغانستان می اندیشند ودسترسی به عدالت را در یک قدمی می بینند.
آنهاییکه نا توان اند نسخه نا شد و نا ممکن ارایه میدارند. خبر شدم که بزرگان پنجشیر و مردم که از دهکده ها گرد آمده بودند با جبین گشاده و رفتار بلند از اقای اشرف غنی استقبال کردند.
این است نمونه سیاست پخته و افغانستان شمول و این است نمونه ای از روحیه بلند که ما خود را مالک این وطن میدانیم و مهمان نوازی که وجه مشترک تمام مردم افغانستان و میراث ستوده و زیبای نیاکان ماست آنرا پاس میداریم.
سرحدات ذهنی و خیالی را که برایتان ترسیم کرده اید دور کنید و گاهی که نیاز بود از حریف تان نیز بیاموزید. من با اکثر سیاست های اشرف غنی سر سازگاری ندارم و بصورت واضح و علنی موقف میگیرم و آگاهی دهی میکنم و فراتر از آن به بسیج سیاسی می پردازیم.
اما انتقاد کردن برایم منفی اندیشی در برابر هرچیز و هر کار نیست و نخواهد بود. با هر غم این وطن غمگینیم با هر خوشی اش خوشحال. این وجه مشترک و این حس مشترک را بیشتر پرورش دهیم که هم اسلامیست و هم انسانی.
